Του μαθητή Καλούδη Σπύρου
Ο παππούς μου Σπύρος Καλούδης υπηρέτησε στο πολεμικό ναυτικό. Όταν επέστρεψε στο σπίτι ήταν γεμάτος ψείρες. Τον καθάριζαν με βενζίνη και δεν τον άφηναν να μπει στο σπίτι ,για να μη γεμίσει τα παιδιά με ψείρες.
Ο παππούς
μου, Χαραλάμπης Γραμματικός πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο. Μια μεγάλη οβίδα πέρασε
και χτύπησε τον διπλανό του, τον έκοψε στα δύο(από τον ομφαλό και κάτω) αλλά μέχρι
να πεθάνει μιλούσε. Τελικά πέθανε από αιμορραγία.
Η γιαγιά μου Καλλιόπη Γραμματικού γεννήθηκε το
1920 και πέθανε 100 χρονών. Μου έλεγε πως κατά τη διάρκεια του πολέμου, μια
μέρα που μάζευαν ελιές, πέρασαν δυο αεροπλάνα ιταλικά επάνω από το χωριό Βασιλάτικα
κοντά στη Λάκκα και έριξαν δύο βόμβες .Η μία έπεσε δίπλα στη γιαγιά αλλά δεν
έσκασε και η άλλη έσκασε 6 χιλιόμετρα
πιο πέρα στον Οζιά .Σήμερα οι βόμβες βρίσκονται στο μουσείο του Γαΐου .
Επίσης μου έλεγε
πως οι Ιταλοί έμπαιναν μέσα στα σπίτια και πείραζαν τις γυναίκες .Η γιαγιά μου
η Καλλιόπη είχε τουφέκι και ,όταν έβλεπε
τους Ιταλούς ,έβγαινε έξω, τριγύριζε στο μπαλκόνι και έλεγε «- Σύρτε από δω παλιο-Ιταλοί»
και τους έδιωχνε.