Της μαθήτριας ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
Τα παλιά
χρόνια μαζεύονταν οι άνθρωποι στα σπίτια τα βράδια.
Οι γυναίκες
έκαναν τις δουλειές του χεριού πίνοντας κρασί και οι άντρες έτρωγαν κουκιά στα
κάρβουνα περνώντας στην ώρα τους .Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε τηλεόραση και ο
μόνος τρόπος για να περάσει η βραδιά τους ευχάριστα ήταν με αινίγματα ,παροιμίες και
ιστορίες για τον πόλεμο ή την κατοχή .
Αινίγματα
-Σε δυο
βουνά περδικούλα κελαηδεί .Τι είναι ; (ο αργαλειός)
-Χίλιοι, μύριοι
καλογέροι σε ένα ράσο τυλιγμένοι. Τι είναι ; (το ρόδι)
Παροιμίες
-Με βιάση
ψήνει το ψωμί μα δεν το καλοψήνει.
- Δεν έχει ο
φτωχός μα έχει ο Θεός.
(Μου τα είπε η γιαγιά μου Παναγιώτα Σύρου ,γεν.1962)