της μαθήτριας Μητσιοκάπα Κατερίνας
Το 1940 σκοτώθηκαν αρκετοί άνθρωποι στο χωριό μου Συκιά Ελασσόνας .Οι Γερμανοί ξεσήκωσαν το χωριό και δεν άφησαν τίποτα .Όλα τα έκαψαν και δεν έμεινε τίποτα .Οι προπαππούδες μου στενοχωρέθηκαν πολύ.. Δεν άντεχε η ψυχή τους που έβλεπε όλα αυτά που γινόντουσαν στο χωριό, εκεί που μεγάλωσαν .Ήταν το πιο θλιβερό και ταυτόχρονα τρομακτικό και ανατριχιαστικό πράγμα.
Η οικογένεια έφυγε από το χωριό στη Λάρισα για έναν περίπου χρόνο. Δεν ήθελαν να γυρίσουν πίσω αλλά τους ανάγκασε η αδελφή της προγιαγιάς μου, για να είναι όλοι μαζί.
(Αυτά μου τα είπε η γιαγιά μου Ελένη Ευαγγελοπούλου που γεννήθηκε το 1964 στις Συκιά Ελασσόνας. Της τα διηγήθηκε η μητέρα της.)
Μητσιοκάπα Κατερίνα