Της μαθήτριας ΜΗΤΣΙΟΚΑΠΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ
Νίκη Λάρισας
Ο
παππούς μου από τη Νίκη Βόλου γεννήθηκε στα μέσα του πολέμου το 1942 .Οι γονείς
του του περιέγραφαν συνέχεια τι περνούσαν τότε και πόσο υπομονή έκαναν. Όταν
εισήλθαν οι Γερμανοί στο χωριό όλοι
έτρεχαν για να σωθούν .
Η προγιαγιά μου ,κρατώντας στην αγκαλιά της την αδελφή του παππού μου που ήτανε 15 μηνών, με ξανθά μαλλάκια και γαλανά ματάκια μαζί με τον προπάππο μου πηγαίνοντας στο σπίτι του αδελφού του έπεσαν πάνω στους Γερμανούς. Πήραν το μωρό από τα χέρια της προγιαγιάς μου και τότε όλα δεν είχαν κανένα νόημα για τη μαμά του παππού μου .Έκλαιγε ασταμάτητα και δεν ξαναμίλησε από τότε.
Οι Γερμανοί
τα χάλασαν όλα, δεν άφησαν τίποτα όρθιο, πάνε ,πάνε όλα. Όλα κάηκαν. (Αυτά μου τα είπε ο
παππούς μου Δημήτρης Μητσιοκάπας που γεννήθηκε το 1942 στη Νίκη Βόλου).
ΜΗΤΣΙΟΚΑΠΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ