Της μαθήτριας ΧΑΤΖΗΠΟΎΛΙΟΥ ΑΝΝΑΣ
Η προγιαγιά
μου Ευαγγελία ήταν από τη Φαλάνη . Στη Φαλάνη κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν
υπήρξαν πολλές καταστροφές .Η προγιαγιά μου ,όταν έγινε ο πόλεμος, είχε ήδη
γεννήσει τον πρώτο της γιο το 1940 και την πρώτη κόρη το 1942 .Η προγιαγιά μου
είπε στη γιαγιά μου την Άννα Ζαχαριάδη πώς στο χωριό υπήρχε μια πολύ πλούσια
οικογένεια. Μόλις έμαθαν ότι θα γίνει πόλεμος έφυγαν από τη Φαλάνη αλλά, πριν
να φύγουν, άφησαν κάποια πράγματα τους σε εμάς .Ένα από αυτά ήταν βελέντζες .Η
προγιαγιά μου, όταν τις πήρε, τις έκρυψε πίσω από κάτι ξύλα για να μην τις
βρούνε οι Γερμανοί .Όμως την είδε ο γείτονας και ενημέρωσε τους Γερμανούς πως η
Ευαγγελία έχει βελέντζες. Έτσι οι Γερμανοί την πήραν και τη βασάνιζαν μέχρι να
αποκαλύψει πού βρισκόντουσαν οι βελέντζες. Στο χωριό υπήρχε φόβος. Ειδικά τα
κορίτσια φοβόντουσαν πολύ κατά τη διάρκεια της νύχτας, για αυτό έσκαβαν μεγάλα
λαγούμια και κρυβόντουσαν για να μην τους βρουν οι Γερμανοί .Πάνω από τα
λαγούμια έβαζαν ξύλα που χρησιμοποιούσαν για να ανάβουν ο φωτιά και να
μαγειρεύουν.
(Μαρτυρία της γιαγιάς μου Άννας
Ζαχαριάδη)
XATZHΠΟΥΛΙΟΥ ΑΝΝΑ