της μαθήτριας ΓΚΟΥΜΠΕΤΗ ΕΙΡΗΝΗΣ
Η ιστορία των καλικάντζαρων.
Η προγιαγιά μου ,η Γραμμάτω Κοντοτάσιου, είχε πει στη γιαγιά
μου την ιστορία των καλικάντζαρων και αυτή μου το έλεγε συνέχεια ,όταν ήμουνα
πιο μικρή.
Μου έλεγε ,για να κάθομαι ήσυχα, ότι κάθε
νύχτα τις ημέρες των Χριστουγέννων κυκλοφορούσαν στους δρόμους στο χωριού οι
καλικάντζαροι .Τους φαντάζονταν κάτι μεταξύ ζώου και ανθρώπου. Μαύροι, ψηλοί
και κοκαλιάρικοι ,που όλη την ώρα χοροπηδούσαν ,φώ -ναζαν και τραγουδούσαν. Όλο τον χρόνο ήταν κάτω από
τη γη και ζήλευαν πολύ τον κόσμο που βρισκόταν πάνω στη γη .Για αυτό άλλοι με
πριόνια άλλοι με τσεκούρια και άλλοι με μπαλτάδες προσπαθούσαν να κόψουν τις
κολόνες που στηριζόταν η γη ,ώστε να πέσει.
Όταν έφτανε το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων
έφευγαν και ανέβαιναν στη γη για να τυραννήσουν τους ανθρώπους που θα έβρισκαν
μπροστά τους .Έτσι γύριζαν στους δρόμους ,ανέβαιναν στα κεραμίδια και μερικές
φορές έμπαιναν πάνω από την καμινάδα στα σπίτια που οι νοικοκυρές δεν είχαν
θυμιατίσει. Εκείνες τις ημέρες όλοι φρόντιζαν να κλείσουν τις τρύπες των τζακιών
με πανιά και να θυμιατίζουν γιατί οι καλικάντζαροί δεν άντεχαν αυτή τη μυρωδιά .
Λέγανε πως μια γυναίκα αφού είχε ετοιμάσει
κουραμπιέδες και μελομακάρονα
ξεγελάστηκε από το φεγγάρι και νομίζοντας πως ξημέρωσε ξύπνησε τα παιδιά της ,για
να πάνε τα γλυκά για ψήσιμο στον φούρνο. Τα παιδιά ξεκίνησαν για τον φούρνο και
στον δρόμο μέσα από τα σοκάκια ακούστηκαν δυνατές φωνές, γέλια και οι δρόμοι
γέμισαν καλικαντζαράκια .Άρπαξαν τα ταψιά με τα γλυκά από τα παιδιά και άρχισα
να τραγουδούν και να χορεύουν κουνώντας τις ουρές τους .Όταν ξημέρωσε οι
άνθρωποι βρήκαν τα παιδιά μισολιπόθυμα ,τα ράντισαν με αγιασμό και αυτά τους είπαν όλη την ιστορία.
Αυτά έλεγαν οι παλιοί για τους καλικάντζαρους
και όλοι φοβόντουσαν να βγουν από τα σπίτια τους όλες τις νύχτες του γιορτών.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !
ΓΚΟΥΜΠΕΤΗ ΕΙΡΗΝΗ