Του μαθητή ΓEΛΑΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟY
Ο παππούς μου Νίκος Γελαλής (έτος γέν.1936)
και η γιαγιά μου Νυχτερίδα Δήμητρα ( έτος γεν.1941) μεγάλωσαν στη Βερδικούσσα .
Μου είπαν κάποιες ιστορίες που πέρασαν στο χωριό με τους Γερμανούς και μου τόνισαν
ότι είμαι τυχερός που γεννήθηκα στις σημερινή εποχή και όχι στη δική τους.
Μια
καθημερινή μέρα πήραν αιχμάλωτες 8 γυναίκες μέσα σε αυτές και τη γιαγιά μου. Τις
τέσσερις από αυτές τις κάψανε .Τη γιαγιά μου και τις άλλες τρεις γυναίκες τις
έκλεισαν μέσα στο δωμάτιο και ήταν πανικοβλημένες.
Την ώρα όμως που ο φύλακας δεν κοιτούσε κατάφεραν να φύγουν από την πόρτα και
να τρέξουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν .
Τον πατέρα
της γιαγιάς μου τον πήραν αιχμάλωτο μέσα στο σχολείο του χωριού. Τον είχαν
δέσει με σχοινιά για πάνω από 48 ώρες με ελάχιστη κατανάλωση φαγητού και νερού.
Τελικά όμως τον ελευθέρωσαν μαζί με όσους άλλους είχαν συλλάβει .
Μετά από
αυτή τη συζήτηση κατάλαβα πόσο τυχερός είμαι που ζω σε αυτή την εποχή και πόσο
έχουν να αλλάξει τα πράγματα από τότε .
ΓΕΛΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ