ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΚΟΚΚΑ ΔΗΜΗΤΡΑΣ
Μοιρολόγια
1. Φεγγάρι μου που
χάθηκες, αχ και έφυγες μακριά μου
και
ορφανή παράτησες τη δύστυχη η καρδιά μου.
Με τον Θεό στη σκέψη μου, αχ να ρθω να σε ανταμώσω
ας
ήταν να σε έβλεπα το βράδυ στο όνειρό μου.
2. Γιατί είναι μαύρα τα βουνά γιατί ναι ανταριασμένα;
Μήνα άνεμος τα πολεμά ,μήνα βροχή τα δέρνει;
ούτε άνεμος τα πολεμά ,ούτη βροχή τα δέρνει,
μόνο διαβαίνει ο χάροντας με τους αποθαμένους ,
σέρνει
τους νιους από μπροστά, τους γέροντες κατόπιν Παρακαλούν οι γέροντες, τα αγόρια
γονατίζουν
Χάρε
,κόνεψε στο χωριό,κόνεψε σε κρύα βρύση .
Ούτε χωριό κονεύω εγώ, ούτε σε κρύα βρύση,
έρχονται
οι μάνες για νερό ,γνωρίζουν τα παιδιά τους
γνωρίζονται
τ’ αντρόγυνα και χωρισμό δεν έχουν.
ΚΟΚΚΑ ΔΗΜΗΤΡΑ