ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΒΛΑΧΟΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Η γιαγιά μου η Μαρία είναι 85 ετών και έζησε τις συνέπειες του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου. Από αυτό που άκουσα μόλις τη ρώτησα έμεινα άφωνος.
Καταρχάς ο Δεύτερος
Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε το 1940 και τελείωσε το 1945. Το βράδυ στις 16 Απριλίου
1942 η γιαγιά η Μαρία καθόταν με την οικογένειά της στο σπίτι της στο χωριό Γλυκομηλιά Καλαμπάκας και ξαφνικά κατά τις 12:00 το βράδυ
άκουσαν τις πρώτες βόμβες να πέφτουν στο χωριό. Μόλις βγήκαν έξω να δούνε τι
έγινε δεν πίστευαν στα μάτια τους Είδαν όλο το χωριό να καίγεται, σπίτια να
πέφτουν, άνθρωποι να ζητούν βοήθεια πολλά παιδιά έκλαιγαν γιατί είχαν χάσει
τους γονείς σου στη φωτιά, ενώ άλλοι ηλικιωμένοι άνθρωποι που δεν μπορούσαν να
τρέξουν κάθισαν στα σπίτια και έκαναν την προσευχή τους. Οι γείτονες της
γιαγιάς μου, που ήτανε μόνοι και μεγάλοι, δεν μπορούσαν να τρέξουν και μόλις το
είδε αυτό στεναχωρέθηκε πολύ.
Όταν η γιαγιά πήγε να φύγει από το χωριό με
την ξύλινη άμαξα μαζί με τους γονείς της, λίγο πιο κάτω πέτυχαν 100 Γερμανούς
καλά κρυμμένους, οι οποίοι η περίμεναν να φύγουν κάποιοι για να τους σκοτώσουν.
Καθώς οι γονείς της γιαγιάς μου
παρακαλούσαν να τους αφήσουν ελεύθερους ήρθε από πίσω τους μία άλλη άμαξα,
στην οποία ήταν ένας άνθρωπος που ήταν λίγο μεγάλος σε ηλικία και προσπάθησε να πατήσει τους 100 Γερμανούς
στρατιώτες, για να ξεφύγουνε . Κατάφερε να πατήσει λίγους , ο μπαμπάς της
γιαγιάς μου έσπρωξε τους άλλους και κατάφερε να γλιτώσει. Όταν έφτασε σε ένα
καταφύγιο κάθισαν εκεί πέρα μέχρι να
τελειώσει ο πόλεμος. Με το που βγήκαν από το καταφύγιο πήγαν κατευθείαν στην
πόλη στο νοσοκομείο γιατί ο μπαμπάς της ήταν άρρωστος. Τελικά πριν να φτάσουν
πέθανε και μετά από κατάθλιψη έφυγε και η μητέρα της. Η γιαγιά, που ήταν 18
χρονών, πήγε μόνη της στην Αθήνα. Γνώρισε τον παππού μου και άρχισε εκεί την
οικογένειά της.
ΒΛΑΧΟΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ