του μαθητή ΜΠΑΡΑΚΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ
Α. Ο παππούς μου, ο Θανάσης Βάιος (γεν.1945), μου διηγήθηκε την ιστορία που του είπε ο πατέρας του για τον δικό του πατέρα, τον ιερέα Δημήτριο Παπαθανασίου.
'' Ήταν
βράδυ Μεγάλης Τετάρτης όλη ετοιμάζονταν
για τη βραδινή λειτουργία του Μεγάλου Δείπνου.
Ώρα 20:47 το βράδυ. Kαθώς όλοι κατευθυνoνταν προς την εκκλησία συζητούσαν για τα πολλά λαμπάκια στο βάθος που πλησίαζαν το χωριό της Βερδικούσσας .Πολλοί το αγνόησαν καθώς είπαν ότι θα είναι απλά συγχωριανοί που έρχονταν με τα αυτοκίνητά στο χωριό. Ο ξάδερφός μου ο Βασίλης συνειδητοποίησε ότι κανένας στο χωριό δεν είχε αυτοκίνητο. Καθώς έκανε αυτή τη σκέψη αντίκρισε έναν συγχωριανό να τρέχει φοβισμένος κατά πάνω του. Ο Βασίλης ξαφνιάστηκε που τον είδε έτσι και τον ρώτησε τι έπαθε. Ο συγχωριανός είπε δυνατά:'' Γερμανοί ,Γερμανοί έρχονται με 20 αυτοκίνητα! ''
΄Ωρα 20 : 59 το βράδυ. Η καμπάνα αντί να χτυπήσει για τη λειτουργία χτύπησε για
συναγερμό .Όλοι έτρεξαν στα σπίτια τους
για να καταφύγουν στα πιο ψηλά μέρη γύρω από το χωριό (Μαμαλή). Καθώς κινούσαμε προς τα
πάνω ακούμε ένα μεγάλο ΜΠΑΜ! Όλοι πιστέψαμε τα χειρότερα. Τι είχε συμβεί; Ο πατήρ
Παπαθανασίου και 10 νέα παλικάρια πήγαν στην αποθήκη όπου κρύβαν όλα τα βαρέλια
με το μπαρούτι και άλλα πυρομαχικά, τα πήραν όλα και τα και τα στήσαν πλάγια
στον κεντρικό δρόμο του χωριού όπου θα περνούσαν οι Γερμανοί. Ύστερα περίμεναν
μέχρι να φτάσουν οι Γερμανοί . Έκλεισαν και όλα τα φώτα του χωριού ώστε να δυσκολέψουν
τους Γερμανούς. Σαν φτάνει η ώρα ανάβουν το μπαρούτι τη στιγμή που θα περνούσαν οι Γερμανοί από εκεί. Αυτό
από αντίκρισαν ο πατήρ και τα παλικάρια ήταν συγκλονιστικό Μια μεγάλη
λάμψη περιέβαλλε το χωριό. Είδαν 15
αυτοκίνητα και μηχανάκια μαζί να εκτοξεύονται στον αέρα . Οι Γερμαναράδες
εξαφανίστηκαν !Δεν το πίστευαν αυτό που έβλεπαν στα μάτια τους! Σκοτάδι και
καπνός επικράτησε στο χωριό !
Ώρα 10:35 : το βράδυ. Εκείνη την ώρα ήρθε ο ιερέας και τα παιδιά λέγοντάς μας όλη την ιστορία Με πολλή στεναχώρια μας είπαν ότι τον Κουντούνη τον βρήκε σφαίρα στο κεφάλι.Μείναμε όλο το βράδυ στη Μαμαλή με μεγάλο άγχος ώσπου την επόμενη μέρα….''
Β. Τα χρόνια
του 1940 ήταν πολύ δύσκολα. Αυτά τα χρόνια τα έζησε και η γιαγιά μου. Αυτό μου
κίνησε το ενδιαφέρον να την επισκεφτώ και να αντλήσω μερικές πληροφορίες από
αυτήν.
Η γιαγιά μου ζούσε στο χωριό Βερδικούσσα
Ελασσόνας, στο οποίο έγιναν τρομερά πράγματα. Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί
μόλις κατευθυνόταν στο χωριό χτυπούσαν τις καμπάνες συγχωριανοί και ανακοίνωναν
‘’ Όλα τα γυναικόπαιδα να φύγουν από το χωριό και να κρυφτούν στο δάσος ‘’.
Όσοι
προλάβαιναν πήγαιναν και κρύβονταν και έβλεπαν από ψηλά το χάος. Ιταλοί και
Γερμανοί να σπάνε πόρτες και να καίνε τα σπίτια και όσοι δεν προλάβαιναν
καίγονταν μέσα σε μπαούλα όπου τους έβαζαν οι Γερμανοί. Οι μεγάλοι κάλυπταν τα
στόματα από τα παιδιά για να μη βγάλουν άχνα από το στόμα και τους ακούσουν οι
Γερμανοί .
Στον πόλεμο έγιναν τρομερά πράγματα. Κάθε
χρόνο γιορτάζουμε αυτές τις μέρες και τιμούμε τους ανθρώπους που πολέμησαν για
την ελευθερία μας.
ΜΠΑΡΑΚΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ