της μαθήτριας ΓΚΟΥΜΠΕΤΗ ΕΙΡΗΝΗΣ
Η γιαγιά μου, η Μαρία Κοντοτάσου, μου διηγήθηκε τα παρακάτω ,
με βάση μαρτυρίες συγγενών της.
Οι Γερμανοί πέρασαν και από το χωριό μου την
Άκρη το 1944.Οι κάτοικοι από τον φόβο τους παράτησαν τις περιουσίες τους,
έφυγαν και κρύφτηκαν μέσα στο δάσος .Οι Γερμανοί δεν σκότωσαν κανέναν ,όμως
πήραν τα ζώα που είχαν οι κάτοικοι (αγελάδες γουρούνια πρόβατα, κατσίκια) και
πήραν και έναν όμηρο. Έκαψαν και μερικά σπίτια και έφυγαν προς τα Γιαννωτά`
όμως δεν ήξεραν τον δρόμο ,καθώς πήγαιναν μέσα από το δάσος .Έτσι πήραν έναν
αστυνομικό ,ο οποίος τους καθοδηγούσε από ένα μονοπάτι μέσα στο δάσος. Έφτασαν
στα Γιαννωτά και μετά στο Λυκούδι.Εκεί ο όμηρος κατάφερε και τους ξέφυγε και
γύρισε ξανά στο χωριό .Από κει και πέρα οι Γερμανοί πήραν από άλλα χωριά
ομήρους και τους μετέφεραν στη Γερμανία όπου εκεί τους σκότωναν και τους
έφτιαχναν σαπούνι.
Ειρήνη Γκουμπέτη.